Vijfenzestig dagen zijn voorbij, vijfenzestig dagen te gaan. In andere woorden: ik zit op de helft van m'n verblijf in Amerika!

De eerste weken gingen niet zo heel snel voorbij: het was nog wennen, ik moest mensen nog beter leren kennen en ik moest afwachten wat de leraren precies van me verwachtten. Alles was anders en nieuw. Maar na ongeveer drie weken is de tijd gaan vliegen. Ik heb al ontzettend veel leuke dingen gezien en gedaan, zoals gekampeerd in Monument Valley, pootje gebaad in Lake Powell, m'n ouders gezien en natuurlijk de Grand Canyon aanschouwt. Maar ik ben hier ook gewoon aan het studeren. Best veel zelfs.

Zo heb ik afgelopen week een ontzettend drukke week gehad. Ik had twee essays, een presentatie en een lastige toets. Het is nu ‘midterm', wat betekend dat we halverwege de colleges zitten. In Groningen heb ik dan altijd een weekje vrij om m'n eventuele studieachterstand in te halen. Hier, echter, geven ze dan nog wat extra assignments op. Gelukkig gaat het tot nu toe hartstikke goed: ik heb allemaal A's (het hoogst haalbare) gehaald. Het is wel hard doorwerken, maar over het algemeen is het minder uitdagend dan in Nederland. Daardoor vallen de cijfers eigenlijk altijd hoog uit, terwijl Amerikanen vaak een C (een zesje) halen. Voor een A krijg ik in Nederland dan ook geen 10 maar een 8.

Verder is het dagelijkse leven hier ontzettend ontspannen en gezellig. Ik loop samen met Tessa drie keer per week hard, ik trek één of twee avonden per week baantjes in het zwembad en volg af en toe een yoga les met een gezellig groepje Nederlandse meiden. Op die manier kan ik alle stress van het studeren even loslaten. Eten doe ik vaak met Carina, een ontzettend leuk Duits meisje die in Groningen studeert. We kletsen vaak over de verschillen tussen Nederland en Duitsland (ja, we discussiëren zelfs over voetbal!) en natuurlijk tussen Europa en Amerika. Over dat laatste kan ik ook leuk praten met een Amerikaans studiegenootje, Jessica. Ze is heel liberaal en baalt er vaak van hoe conservatief Amerika is. Ik begin m'n zinnen heel vaak met: 'In Europe, we have...' Dan lacht ze en geeft ze toe dat het aan de andere kant van de oceaan vast veel beter zal zijn. Ze is namelijk lesbisch en met name in het conservatieve Arizona wordt dat absoluut niet getolereerd. 'If I would stay in Arizona, I could never have a family,' verzucht ze. Als ik dan vertel dat in Nederland homostellen zelfs kunnen trouwen, wordt haar trots voor Amerika vast even gekrenkt. Misschien sneu voor haar, maar dan ben ik toch wel blij dat ik in het liberale Nederland woon en niet in het vastgeroeste Amerika.

Als het weer weekend is, op donderdagmiddag al, drink ik vaak koffie bij de Starbucks met Hannah, een ander Duits meisje waarmee ik een geschiedenisvak volg. Afgelopen donderdag hebben we anderhalf uur heerlijk in het zonnetje gezeten en over van alles gekletst. Van de sterk aanwezige, haast paradoxale religie in Amerika tot onze reis- en studieplannen na dit semester. Het is herfst in Flagstaff en voor het eerst in m'n leven geniet ik er echt van. Elke ochtend kijk ik even naar buiten en ja hoor: een strakblauwe lucht, de zon schijnt volop, de San Francisco Peaks op de achtergrond en het is lekker warm buiten. Als ik dan zonder jas naar college loop, geniet ik van alle kleuren om me heen. De bomen die rood, geel of bruin zijn verkleurd, zijn overal aanwezig. Als er dan een eekhoorntje eikels aan het verzamelen is, is het beeld compleet. Nee, dan verlang ik niet terug naar een regenachtig en grijs Groningen.

Ik ben benieuwd hoe lang deze warmte nog zal aanhouden en dat Flagstaff in een skioord zal veranderen. Laatst vroeg ik Peter wat hij graag wilde doen als we de eerste week van zijn verblijf nog in Flagstaff zitten. Hij antwoordde direct: 'Skiën natuurlijk!' Voor 35 dollar kan je een dagpas kopen voor de Snowbowl, dus als er genoeg sneeuw ligt, gaan we zeker de pistes onveilig maken. Ik ben benieuwd of het kan tippen aan de Oostenrijkse pistes!

Ik weet zeker dat de komende weken om zullen vliegen. Het studeren kost veel tijd en daardoor is de week altijd zo voorbij. Ook heb ik alweer wat leuke dingen in het verschiet. Zo ga ik volgend weekend waarschijnlijk met Carina, Hannah en Katie (een Amerikaans meisje mèt auto) hiken in de buurt van Flagstaff. Een mooie wandeling door de bossen is zeker niet mis met dit weer. Twee weken daarna ga ik waarschijnlijk naar Las Vegas met Carina, Eli en Jeroen (twee Hollanders)!

Aan de ene kant is het erg jammer dat ik alweer op de helft zit, want de ervaring is geweldig. Aan de andere kant heb ik ook nog genoeg leuke dingen om naar uit te kijken, waardoor ik het ook niet erg vind dat ik de 50% grens heb overschreden.