De afgelopen twee weekenden waren erg leuk, veel dingen gezien en gedaan!

Vorig weekend kwamen papa en mama vrijdagochtend aan in Flagstaff. Ik wandelde richting het treinstation waar we elkaar zouden ontmoeten en op een gegeven moment zag ik een witte Toyota waar ze in zaten. Met een beetje een kriebelend gevoel liep ik naar de parkeerplaats. Flagstaff voelt inmiddels wel als thuis en het was wel heel apart om dan opeens je ouders daar te zien! Maar de hereniging was erg gezellig en heel fijn. We hebben die dag over de campus gelopen, downtown bekeken, koffie gedronken, bijgekletst en lekker uiteten geweest.

De volgende dag gingen we, samen met Marjan, naar 'the Petrified Forest'. De foto's had ik er al eerder opgezet, dus die hebben jullie al kunnen bekijken. Het was echt heel apart om door het park rond te lopen. Uitgestrekte landschappen vol met oerbos wat dus door de jaren heen versteend is geraakt. Ik kon het niet laten om af en toe toch even te voelen of het wel steen was, want het leek echt op hout. Maar dat was uiteraard niet het geval...

's Avonds hebben we lekker op het terras gezeten bij een Mexicaans restaurant (Marjan en mijn favoriet!). De volgende ochtend heb ik nog koffie gedronken met ze en toen zijn ze helaas weer verder gegaan richting de Grand Canyon en verder. Afscheid nemen blijft lastig.

Maar, na een weekje hard studeren was het ook mijn beurt om naar de Grand Canyon te gaan! Om 6:15u ging vanochtend m'n wekker en ik kwam er erg moeilijk uit. Maar we moesten om half 8 bij het Center for International Education (CIE) zijn om met de bus mee te kunnen. Met een stuk of 40 internationale studenten gingen we op pad! Ik viel eigenlijk meteen weer in slaap in de bus..

Bij de ingang van het park werd ik weer wakker en al gauw ontmoetten we onze Ranger die ons mooie verhalen ging vertellen over de, zoals hij het noemde, 'Big Hole in the Ground.' Waar hij vooral grote interesse voor had, was het feit dat per jaar er ongeveer 6 mensen naar beneden vallen, omdat ze te ver op het randje stonden. Het ging vooral om mannen tussen de 18 en 35 jaar, dus we moesten ze goed in de gaten houden. Dit jaar was zelfs een record van 13 mensen, heel fijn..

Na een kleine wandeling kwamen we dan toch echt aan bij het eerste uitzichtpunt over de Grand Canyon. Ongelooflijk! Iedereen ging meteen de toerist uithangen. Soms moest de Ranger ons echt meeslepen naar een volgend punt. Na een uurtje met beleiding hadden we zelf nog een paar uur om rond te lopen. Eerst ben ik met een groepje studenten mee een pad naar beneden de Grand Canyon in gelopen. Maar toen we hoorden dat het ongeveer een 2 uur durende wandeling was, hebben we besloten om toch nog andere dingen te gaan bekijken. Ik ben met Tessa, Carina en Marjolein met de shuttlebus langs verschillende uitzichtpunten gereden. Ontzettend mooi! Vooral de stop waarbij je de Colorado River in het dal kon zien, was geweldig.

Maar, na een paar uurtjes hadden we het weer gezien (we zijn inmiddels wel verwend met al die tripjes) en zijn we weer terug naar het verzamelpunt gegaan. Op onze weg terug zijn we nog langs de Desert View gereden en kwamen we rond etenstijd weer in Flagstaff aan. Een vermoeiend, maar ontzettend leuk dagje!

Volgende plan is ... Las Vegas!

PS. Mmm, ik heb wel zin in pepernoten, stroopwafels en dropjes....