Zaterdagavond gingen we met een grote groep internationale studenten op stap. Er zou een feestje bij een Fraternity (een heren dispuut) op de campus zijn, maar dat viel heel erg tegen. We hadden ook gehoord dat er in de stad wel wat kroegjes waren waar je in mocht als je 18 jaar of ouder was. Waaronder de 'Mad Italian'.

Bij de entree liet ik braaf m'n paspoort zien en kreeg een stempel op m'n hand, terwijl anderen een bandje om hun pols kregen, omdat ze 21 jaar of ouder waren. We liepen de trap op, richting het dakterras, waar het feestje zich voltrok. Het zag er gezellig uit. We wilden natuurlijk wel wat drinken bestellen en liepen richting de overdekte bar. Een jongen controleerde ons, maar ik mocht met mijn stempel niet mee naar de bar. De rest liep rustig door en ze bestelden voor mij en Ingrid een ‘soda'. De biertjes, wijntjes of bacardi's werden achter een laag hek genuttigd, terwijl een grote groep te jonge Amerikanen en een aantal ‘underage' internationale studenten heel druk aan het dansen waren aan de andere kant van het hek. Ik stond met een vieze cola (het smaakte naar de chloorwater-ijsklontjes) in m'n hand langs het hek te kletsen met de rest die een koud biertje dronk.

Het onschuldige feestje nam echter een andere wending. Er kwam een dance-battle, eerst tussen een paar jongens en later wat meiden. Seksueel getinte dancemoves werden achter elkaar geshowd en iedereen vond het geweldig. Natuurlijk wel grappig om even te bekijken, maar die Amerikanen -preuts als ze zijn- gingen echt helemaal los.

Zo zijn er nog wel meer paradoxen waar ik tegenaan loop. Dingen die in Nederland heel normaal zijn, kunnen hier totaal niet (zoals dus het drinken van alcohol), maar andersom zijn er ook genoeg dingen die hier juist wel mogen. Neem die grote pick-up trucks met gigantische laadbak. Terwijl ze rond de 40 km/u over straat rijden, zit in de laadbak gewoon een groepje jongeren te kletsen, zonder enige bescherming. Dat is hier doodnormaal.

Gelukkig is iedereen heel hulpzaam en vriendelijk, al blijft het vaak bij een 'How are you doing today?'. Een ander antwoord dan 'fine' kan je eigenlijk niet geven, want ze willen eigenlijk niks van je weten. Genereus, maar dan wel op de oppervlakte.

Dit weekend was wel een verademing na al die verplichte introducties. Gister liepen Marjan, Ingrid, Rob en ik richting de Safeway om boodschappen te doen, maar plotseling kwamen we een bordje met ‘garage sale' tegen. Dat sprak ons wel aan, misschien konden we nog wel een paar goedkope fietsen op de kop tikken. Na een lange tijd lopen, een grote eekhoorn te hebben gezien, en erg te hebben gelachen om een politieauto met pop ('hee, die politieman lijkt wel te slapen!') hebben we na een rondje te hebben gelopen eindelijk de ‘garage sale' gevonden. Heel veel troep en 1 fiets van $25,-! Die hebben we maar meegenomen, en aangezien het begon te regenen kregen we een ritje naar de Safeway (daar moesten we immers nog steeds naar toe) van de moeder van het stel die in het huis woonde. Erg lief!

Vandaag zijn we nog met z'n viertjes naar de Shopping Mall geweest, aan de oostkant van de stad. Erg leuke t-shirtjes gekocht, geluncht, en ook al Uggs gespot (wel of niet doen, help me)! Vanavond lekker rustig aan, we gaan misschien nog naar een feestje van Han (een jongen uit Breda) die 21 wordt. Dat is natuurlijk een feest voor hem, want dan mag hij de rest van de tijd achter het hek biertjes drinken!

PS. Morgen beginnen de colleges, wat natuurlijk de reden is waarom ik hier ben! Daarover snel meer. En verder heb ik nog een paar foto's erbij gezet.